Ωραίο τραγούδι και δεν το είχα ξανακούσει... Μια παρατήρηση μονάχα θάθελα να κάνω προς τον στιχουργό και αφορά το ¨συνδικαλιστής και εργατοπατέρας¨. Προφανώς θα αγνοεί ότι υπάρχουν και συνδικαλιστές (η πλειοψηφία) που δεν έχουν σχέση με τον εργατοπατερισμό και βέβαια ούτε με τη ρουφιανιά και το χατζηαβατισμό. Σ’ αυτούς τους συνδικαλιστές οφείλουμε τα 8ωρα τα πενθήμερα και τις όποιες άλλες κατακτήσεις έχουν οι εργαζόμενοι και τις οποίες μια-μια τις παίρνουν πίσω τα ¨αφεντικά¨, επειδή η πλατιά μάζα των εργατοϋπάλληλων βρίσκεται σε λήθαργο και ακούει αποχαυνωμένη τραγούδια σαν κι αυτό, αντί να βγει στο δρόμο και να μην αφήσει τίποτα όρθιο!
Συμφωνώ με τον Synea. Οι γενικεύσεις θέλουν προσοχή. Όπως το ¨ρουφιάνοι δημοσιογράφοι" Υπάρχουν δημοσιογράφοι που δίνουν μάχες μέσα σε αυτό τον οχετό Ο ρουφ πάντως όλα τα λεφτά...
syneas - Όποιος απο τον ιδιωτικό τομέα βγει στον δρόμο ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ. Τόσο απλά. Όσο για τον δημόσιο τομέα, οι συνδικαλιστές προέρχονται απο κομματικούς μηχανισμούς. Για αυτό τους κράζει ο κόσμος. Το τραγουδάκι πάντως το έβαλά για χαβαλέ, όχι για να αναλύσουμε το συνδικαλιστικό στην Ελλάδα. Τα ξαναλέμε.
Ο άλλος - Όλοι ξέρουν ποιοί είναι οι τσάτσοι τύπου Τράγκα και Κακαουνάκη, όλοι ξέρουν ποιοι είναι οι πραγματικοί δημοσιογράφοι τύπου Τέλλογλου. Ελπίζω να σε κάλυψα.
12 σχόλια:
megalo problhma to roufianiliki se ayth thn xwra..
Ρούυυυφφφφφφ!!!!
Κιθαρίστας ή ντράμερ;
Χμ...κοιτάξτε γύρω σας!Όντως...Ή το΄χεις ή δεν το΄χεις.
Ουφφφφ......
:-)))
Πολύ καλό! Θα το βάλω να το ακούσει και το παιδί, να μαθαίνει!
καλημέρα
laplace78- ναι, το έχουμε το άθλημα! δες τους δημοσιογράφους!
hfaistiwnas - Ρουφ, ρουφ!
utopia - δεν είναι και εύκολο μη νομίζεις!
sofia - καλημέρα! στο παιδί ? αμάν, χόντρυνε το πράγμα.
Ξέχασα...
Ρουφιάνος είναι αυτός που επισκευάζει την οροφή;(roof?)
:D
Ωραίο τραγούδι και δεν το είχα ξανακούσει...
Μια παρατήρηση μονάχα θάθελα να κάνω προς τον στιχουργό και αφορά το ¨συνδικαλιστής και εργατοπατέρας¨.
Προφανώς θα αγνοεί ότι υπάρχουν και συνδικαλιστές (η πλειοψηφία) που δεν έχουν σχέση με τον εργατοπατερισμό και βέβαια ούτε με τη ρουφιανιά και το χατζηαβατισμό.
Σ’ αυτούς τους συνδικαλιστές οφείλουμε τα 8ωρα τα πενθήμερα και τις όποιες άλλες κατακτήσεις έχουν οι εργαζόμενοι και τις οποίες μια-μια τις παίρνουν πίσω τα ¨αφεντικά¨, επειδή η πλατιά μάζα των εργατοϋπάλληλων βρίσκεται σε λήθαργο και ακούει αποχαυνωμένη τραγούδια σαν κι αυτό, αντί να βγει στο δρόμο και να μην αφήσει τίποτα όρθιο!
Λες ε; Χμμμ
Συμφωνώ με τον Synea. Οι γενικεύσεις θέλουν προσοχή. Όπως το ¨ρουφιάνοι δημοσιογράφοι" Υπάρχουν δημοσιογράφοι που δίνουν μάχες μέσα σε αυτό τον οχετό
Ο ρουφ πάντως όλα τα λεφτά...
utopia - Επιτέλους! Κάποιος που ξέρει ποιός είναι ο ρουφιάνος!
syneas - Όποιος απο τον ιδιωτικό τομέα βγει στον δρόμο ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ.
Τόσο απλά. Όσο για τον δημόσιο τομέα, οι συνδικαλιστές προέρχονται απο κομματικούς μηχανισμούς. Για αυτό τους κράζει ο κόσμος. Το τραγουδάκι πάντως το έβαλά για χαβαλέ, όχι για να αναλύσουμε το συνδικαλιστικό στην Ελλάδα. Τα ξαναλέμε.
Ο άλλος -
Όλοι ξέρουν ποιοί είναι οι τσάτσοι τύπου Τράγκα και Κακαουνάκη,
όλοι ξέρουν ποιοι είναι οι πραγματικοί δημοσιογράφοι τύπου Τέλλογλου.
Ελπίζω να σε κάλυψα.
Δημοσίευση σχολίου