Φτώχεια και φτωχοί.

Βαριά αρρώστια η φτώχεια.
Μυρίζει και βρωμάει.
Κάνει τους ανθρώπους να μην κοιμούνται το βράδυ.
Να περπατάνε σκυφτοί. Μαζεμένοι.
Τα μάτια τους είναι έτοιμα να γεμίσουν δάκρυα με την παραμικρή αφορμή.
Φασόλια και ρύζι, αυγά η πατάτες το βράδυ, λάδι από την Ουκρανία, κοτόπουλο το Σάββατο.

Θυμάμαι στο κέντρο της Αθήνας, υπήρχε (και υπάρχει) πολύ φτώχεια.
Φτώχεια πραγματική.
Όχι του τύπου ''ψωνίζω από τα berska , δεν με πέρνει για bsb!''.
Φτώχεια είναι η ανέχεια και οι κακουχίες.
Στην γειτονιά μου, άνθρωποι μένανε σε παράγκες και χαμόσπιτα, άλλοι ζητιάνευαν ,
άλλοι κλέβανε λουλούδια από την Νίκαια και τα πουλάγανε το βράδυ στα μπουζούκια,
κάποιοι ψάχνανε στα σκουπίδια, ότι μπορούσε ο καθένας για ένα πιάτο φαγητό.

Τα παιδιά στο γυμνάσιο παρατάγανε το σχολείο και πιάνανε δουλειά στα συνεργεία της Σπύρου Πάτση,
στην Ελευσίνα, στην Motor oil, και οι πιο ξύπνιοι γίνονται μπογιατζήδες, ηλεκτρολόγοι, η αρχίζαν και πουλάγανε ''μαύρο'' και ''κόκα''.
''Γιατί ρε Κώστα πουλάς ''ταλιράκια'' σε πιτσιρικάδες ? Εσύ είσαι εντάξει παιδί'',
ρωτάω κάποτε έναν φίλο.
''Δεν βγαίνω ρε Γιάνναρε, τι να κάνω ?''
Ορφανός και απο τους δυο γονείς ο Κώστας, δυο δουλειές απο τα 15. Γάμησε τα. Τι να του πεις εσύ που οι γονείς σου έχουν μαγαζί και σου δώσανε και αυτοκίνητο, έστω και lada.

Άλλα παιδιά γινόντουσαν κλέφτες.
Κλέβανε τα μπουρδέλα στο Μεταξουργείο, κλέβανε τα περίπτερα στην Αγίου Κωσταντίνου,
κλέβανε μπουφάν , πορτοφόλια και κινητά στην Λένορμαν και στην Ζήνωνος.
Καλά, όταν ''τόλμαγε'' καμιά κοπελίτσα να φέρει κανέναν γκόμενο από άλλη περιοχή με ''πουκαμισάκι και έτσι'' ? Γάμησε τα. Μαύρος στο ξύλο έφευγε ο καημένος.
Είπαμε, βαριά αρρώστια η φτώχεια.

Και ύστερα αναμορφωτήρια, φυλακές ανηλίκων , κ.τ.λ.
Και όταν βγαίναν χειρότεροι γινόντουσαν.
Πέρνανε όπλα και άρχιζαν άλλα κόλπα.
Όσοι θέλανε να σπουδάσουν ήταν ξένο σώμα.
Δεν κατεβαίναν ούτε στην πλατεία, ούτε στα ηλεκτρονικά.
Θα μπλέκανε.
Η φτώχεια βγάζει θυμό. Βγάζει κόμπλεξ. Σου φταίνε όλοι.
''Όλα γίνονται από την Ομόνοια και πάνω'' λένε οι κάτοικοι.
Το πιο φρικιαστικό με την φτώχεια είναι ότι είναι αόρατη στην Ελλάδα.
Όχι γιατί την ''κρύβει το κράτος'' κ.τ.λ
Έλεος πια ! Είμαστε, που είμαστε παρτάκηδες , συντηρητικοί και φασίστες τους κερατά.
Μην μας φταίει και πάντα το κράτος!
Η φτώχεια δεν είναι αποδεκτή στην Ελλάδα.
Είναι στιγματισμένος όποιος είναι φτωχός.
Οι φτωχοί άνθρωποι έχουν τα προβλήματα τους, έχουν και τον ρατσισμό των άλλων να υποφέρουν.
-Ποιο παιδί θα έκανε παρέα μια κοπέλα που οι γονείς της τρώνε σε συσσίτιο της Εκκλησίας και δεν έχει λεφτά να πάει για τον καθημερινό καφέ που πάνε τα παιδιά στα 17 και στα 18 ?
-Ποιος αντέχει να ακούσει πραγματικές ιστορίες για φτώχεια και πόνο?
-Ποιος πραγματικά θέλει να κάνει παρέα με ανθρώπους που πέρνουν όλη την γειτονιά σβάρνα, απο μαγαζί σε μαγαζί και παρακαλάνε για μια δουλειά, ότι να'ναι , με λεφτά ότι να'ναι και συνθήκες οτι να'ναι ?
-Ποιος να χαλάσει την ζαχαρένια του για παιδάκια που οι γονείς τους τους κόβουν το σχολείο γιατί δεν μπορούν να τα ντύσουν και τα στέλνουν να ζητιανέψουν?
-Ποιος αντέχει να μπαίνουν στο μαγαζί του μητέρες με κλάματα και να παρακαλάνε να τους χαρίσεις μια φόρμα για να ντύσουν το παιδί τους ?
-Και ποιός να σε πιστέψει κιόλας πως αυτά δεν είναι υπερβολές αλλά η πραγματικότητα αρκετών ανθρώπων?
-Αφού πια έχουμε ξεχάσει τι είναι πραγματικά η φτώχεια , που μένουν και πως ζούνε οι φτωχοί.
Και εγώ έτυχε και γεννήθηκα στον Κολωνό και τα είδα αυτά, αλλιώς χαμπάρι δεν θα είχα.
Προσπαθούμε να εξηγήσουμε την φτώχεια με τα Ευρωπαϊκά όρια, τους αριθμούς των κυβερνήσεων και κάτι χαζοποσοστά, γιατί δεν θυμόμαστε πια πως μυρίζει !
Ε,εγώ που θυμάμαι πως μυρίζει το μόνο που θέλω είναι να την ξεχάσω!
Το μόνο που έχω να προτείνω είναι να δείξουμε λίγο RESPECT στον γολγοθά που περνάνε.

υ.γ - Όποιος θέλει να βοηθήσει σε αυτό το link http://www.anthropos.gr/show_mko.asp?Id=1758 θα μπορέσει να βρει μια πραγματική οργάνωση που αντιμετωπίζει την φτώχεια,
όχι σαν αυτές που έφτιαξαν το ΠΑΣΟΚ , ο Σύριζα και η Νέα Δημοκρατία για να απορροφήσουν τα κονδύλια της Ε.Ε (δεν ξέρω αν έχει και το Κ.Κ.Ε, φαντάζομαι θα έχει)
, αλλά μια οργάνωση που φτιάξανε άνθρωποι της γειτονιάς για να βοηθήσουν συνανθρώπους τους.