Kαι ύστερα αυτή είπε :
''Μα έτσι όπως σκέφτεσαι δεν θα είσαι ποτέ ευτυχισμένος !''.
Και με το που τελείωσε την φράση της, ήξερα ότι είχε δίκιο.
Ήμουν πάντα ματαιόδοξος, φιγουρατζής,
ήθελα να είμαι το κέντρο της παρέας,
ήθελα να γίνω ''πετυχημένος''.
Αλλά, αυτό το πράγμα δεν σταματάει ποτέ.
Ο εγωισμός είναι ένα θηρίο που πρέπει συνέχεια να το θρέφεις για να μην σε φάει.
Καταφέρνεις κάτι και είναι μια νίκη προσωρινή.
Και από το να αφιερώσω την ζωή μου στο να θρέφω τον εγωισμό μου,
αποφάσισα να την ακούσω και να αρχίσω να σκέφτομαι διαφορετικά.
Έπρεπε απλά να παραδεχτώ πως δεν είμαι το κέντρο του κόσμου.
Οτι δεν είμαι και τόσο γαμάτος τελικά. Απλό φαίνεται αλλά δεν είναι,
όταν 20 χρόνια πιστεύεις οτι είσαι κάτι φοβερό και τρομερό.
Όταν το κατάφερα πάντως, ένιωσα καλύτερα.
Πιο ελαφρύς. Τώρα απλά  πρέπει να περάσω καλά την ζωή μου.
Δεν χρειάζεται να κουβαλάω και τον εγώισμο μου,
δεν χρειάζεται να είμαι πια πολύ γαμάτος αλλά και πιο γαμάτος από τους άλλους γαμάτους.
Ουφ !
Είναι ωραία να μην κουβαλάς πολλά θέλω.