Είναι πάντα χαμογελαστός και ευγενικός. Δεν γκρινιάζει ποτέ.
Από τότε που γεννήθηκε η δεύτερη κόρη του, εδώ και 7 χρόνια δηλαδή,
δουλεύει 2 δουλειές και 15 ώρες την ημέρα.
''Πως είναι τα Πετράλωνα ;'', με ρωτάει.
Δεν έχει πάει ποτέ και ας μένει στο κέντρο.
Aνήκει στην working class και ξέρει οτι πρέπει να δουλέψει πολύ για να τα φέρει βόλτα.
Για να έχει και αυτός μια οικογένεια και ένα σπίτι, όπως ''οι άλλοι'',
οι βολεμένει σε καλές δουλειές και οι πλούσιοι.
Ακούγεται ένας ταλαιπωρημένος άνθρωπος.
Δεν φαίνεται όμως σαν κακομοίρης.
Είναι απίστευτα συγκροτημένος και ώριμος.
Ξέρει ποιός είναι και που πάει και έχει τον στόχο του.
Έχει μια ηρεμία τρομερή.
Και φυσικά, δεν γκρινιάζει ποτέ.
3 σχόλια:
Λίγοι είναι αυτοί οι άνθρωποι.. :)
Όπως είπες, ξέρει τι είναι, που πάει και γιατί.
hfaistiwnas - Νομίζω οτι είναι αρκετοί, απλά είναι λίγο αόρατοι,
απαρητηρητοι.
ben - δεν είναι και λίγο...
Δημοσίευση σχολίου