Ευχή

Βράδυ στο μπαλκόνι.
Είναι αργά και έχει κουνούπια.
Η συζήτηση σοβαρεύει.
Έχει ανάγκη να τα πει.
Έχει ανάγκη να κλάψει.
Πως η κόρη της, την κράτησε στην μάχη με τον καρκίνο.
Πως κατάφερε να το κρύψει από την ηλικιωμένη μάνα της.
Και ύστερα πως απολύθηκε ο άντρας της
και πως έφυγε για δουλειά στο εξωτερικό.
Και έχει και άλλο.
Τα παιδιά ρωτάνε αν είναι σωστό που περνάνε τα Σαββατοκύριακα χωρίς τον μπαμπά.
Τον Σεπτέμβρη φεύγει και αυτή,
για  μια χώρα που δεν ξέρει την γλώσσα, δεν ξέρει αν θα είναι αποδεκτή και αν συναντήσει ρατσισμό
που είναι Ελληνίδα
Δεν ξέρει καν, αν θα μπορεί να πληρώσει το ενοίκιο.
Τι να της πεις και εσύ,
με τα ανόητα μικροπροβλήματα σου !

Καλή τύχη να έχεις.
Θα έχουμε πάντα την πόρτα ανοιχτή και λίγο ούζο φυλαγμένο.