H τελευταία πορεία στο Σύνταγμα

Αυτή πρέπει να είναι η τελευταία πορεία στο Σύνταγμα.
Μετά από τόσο χημικό, οι Αθηναίοι είναι πια σαν τις κατσαρίδες.
Δεν έχει ουσία πια.
Το κράτος δεν δείχνει κανένα έλεος.
Απορώ που δεν είχαμε νεκρούς.
Το μόνο που καταφέρνουμε είναι να καταστρέφονται μέρη που αγαπάμε.
Οι άνθρωποι θα γίνουν ακόμα πιο συντηρητικοί,
Ακόμα πιο φασίστες.
Όπως και μετά τον θάνατο του Αλεξάκη.
Η δύναμη των Μ.Μ.Ε ξέρει να αρπάζει τις ευκαιρίες.
Και η βία, η φωτιά, είναι η τέλεια ευκαιρία.
Αυτοί αποφασίζουν τι θα συζητάει ο κόσμος.
Ο κόσμος είναι κλεισμένος στα σπίτια του, τους ακούει όλη μέρα,
τους ίδιους 10 ανθρώπους και μέχρι το βράδυ οι απόψεις τους, έχουν γίνει και δικές του απόψεις.
Ίσως αν κλείσει η Κηφισίας η η παραλιακή να έχει πια μεγαλύτερη σημασία
και πολιτικό κόστος.
Αν πάνε διαδηλωτές στην Γλυφάδα και χαλάσουν τον απογευματινό καφέ του κόσμου,
η στο Κεφαλάρι, θα είναι καλύτερα.
Όσο γίνονται πορείες στο κέντρο,
δημιουργείται μια γενιά που καυλώνει να βλέπει καμένα κτίρια,
η έστω το θεωρεί φυσιολογικό.
Με τις πορείες στην Αθήνα, βάζουμε τρικλοποδιές στην δική μας ζωή.
Βάζουμε αυτογκόλ ξανά και ξανά.
Σαν να έχεις τα νεύρα σου και να σπας το σπίτι σου είναι.
Αυτή πρέπει να είναι η τελυταία πορεία στο Σύνταγμα.