Θα μπορούσα να ήμουν εγώ.
Κάπως έτσι χαμένος ήμουν στον στρατό.
Ότι να'ναι.
Κάτι ανάμεσα σε κατάθλιψη και μόνιμη θολούρα.
Η ταινία είναι ένα αριστούργημα που σε πέρνει μαζί της
στην άλλη πλευρά,
πολύ μακριά απο αυτό που νομίζεις οτι είσαι.
θα μπορούσα να ήμουν εγώ....
θα μπορούσε να ήταν ένας εφιάλτης μου.....
Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009
Βαλς με τον Μπασίρ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
πολύ μου άρεσε το αποσπασμα που είδα!
θα το ψάξω περαιτέρω!
όσο για το στρατό, εγώ δεν ντρέπομαι να πω ότι ήμουν μεγαλοβύσμα, σκαρτ σχεδόν, στα όρια του usb. Αλλά αυτή τη θολούρα που λες την ξέρω.
ti μου θύμησες τον στρατό???
Ετσι ήταν και ο γυιός μου.
γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια όσπου απολύθηκε και ησυχάσαμε οικογενειακώς.
φιλιά καρυστινά
Θα μπορούσε...
giannis -
Ανίκητη η θολούρα.
venceremos -
Είναι πολύ δύσκολα για ένας είδος ανθρώπων ο στρατός.
Τον βλέπουν σαν φυλακή.
Έτσι τον έβλεπα και εγώ.
Φαντάσου στον πόλεμο....
island - καλησπέρα φίλε
κανεις δεν περασε καλα στον στρατο... απλα τις κακες αναμνησεις τις αποβαλει απο μονος του ο εγκεφαλος
aggelo - Φαντάσου στον πόλεμο τι ψυχολογικά δημιουργούνται.
Δες το ταινιάκι , είναι ωραίο φεύγα.
Δημοσίευση σχολίου