Kοινωνικος χώρος για την υγεία

Ενδιαφέρον......

Η απεργία του Μετρό

Τι προσπαθούν να κάνουν οι εργαζόμενοι στο Μετρό και τι προσπαθεί η κυβέρνηση ;
Ο καθένας πολεμάει με τα δικά του όπλα για τα δικά του συμφέροντα.
Και εγώ τι είμαι ;
Εγώ είμαι μια παράπλευρη απώλεια.
Είμαι ο ανθρωπάκος που χαλάει τις οικονομίες του στην βενζίνη.
Είμαι ο ανθρωπάκος που ταλαιπωρείται στους δρόμους.
Είμαι ο άνθρωπος που λόγω κίνησης του ακυρώθηκε οριστικά μια δουλειά
και έχασε 300 ευρώ την βδομάδα που πέρασε.
Είμαι όμως στην ευχάριστη θέση να είμαι ελεύθερος και να μπορώ να τους λυπάμαι και τους δυο,
μιας και στην ζωή μου και στην δουλειά μου,
δεν χρησιμοποιώ καμιά είδους βια,
όπως κάνουν αυτοί.
Είναι και αυτό μια σημαντική ικανοποιήση.

Eικαστικοί διάλογοι 2012 στην Ακαδημία Πλάτωνος

Στο πάρκο της Ακαδημιάς Πλάτωνος έγινε αυτό που λέμε ''η έκθεση της χρονιάς''.
Αν και νομίζω οτι δεν ακούστηκε και τόσο πολύ.
Σε ανοιχτό χώρο, μακριά απο τις βαρετές κρυόκωλες gallery και τους υπερκυριλέ χώρους
των μεγάλων Μουσείων τύπου Μπενάκη, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, κ.τ.λ,
 οι ''εικαστικοί διάλογοι 2012'' ήταν η μεγαλύτερη ευχάριστη έκπληξη έχουν δει τα μάτια μου τα τελευταία χρόνια. Και ήταν όντως εικαστικοί και ήταν όντω διάλογοι.
Δεν θέλω να γράψω αναλύσεις και μεγάλα λόγια για αυτή την υπέροχη έκθεση,
παρά μόνο χίλια μπράβο σε όλους για την ιδέα και για όλα.
Μακάρι να ξαναγίνουν και άλλα στο συγκεκριμένο πάρκο.

H έκθεση

Μέσα στον Γενάρη συμμετείχα σε μια έκθεση (εμπορική, όχι καλλιτεχνική) για την δουλειά μου.
Πέρασα πολύ καλά, μεγάλη κούραση αλλά και πολύ ζωντανές και γεμάτες μέρες.
Αυτό όμως που έχει πλάκα και για αυτό γράφω αυτό το ποστ,
είναι πως όσο και οργανωμένος να είσαι,
δεν ξέρεις ποτέ από που θα σου έρθει....
Λοιπόν, για την έκθεση έπρεπε να φτιάξω π.χ 10 διαφορετικά πράγματα και το πιο εύκολο και λιγότερο χρονοβόρο ήταν κάποιες μεγάλες εκτυπώσεις που θα έμπαιναν στον τοίχο.
Αυτές οι εκτυπώσεις φτιάχνονται και αυθημερόν αν χρειαστεί,
παρ' όλα αυτά εγώ είχα δώσει στο εργαστήριο τις εκτυπώσεις 3 βδομάδες πριν.
Επειδη είμαι και καλό παιδι και δουλευταράς και always ahead of work που λένε.
Το πρόβλημα είναι ότι το μηχάνημα είχα χαλάσει και θα φτιαχνόταν.
Αλλά δεν φτιάχτηκε. Μιλάγαμε συχνά με το εργαστήριο και το ''από μέρα σε μέρα θα είναι έτοιμο'',
έγινε 3 μέρες πριν την έκθεση ''δεν μπορώ να κάνω κάτι !''.
Μετα απο συζητήσεις και τηλεφωνηματα, βρήκαμε μια λύση και τα τυπώσαμε σε έναν ανταγωνιστή του και πλήρωσα μια μικρή διαφορά τιμής. Οι εκτυπώσεις ήταν έτοιμες, μόλις  4 ώρες πριν τα εγκαινεια  και τότε ανακαλύψαμε ότι οριακά δεν χωράνε σε κανένα αυτοκίνητο για να μεταφερθούν στον χώρο που θα γινόταν η έκθεση. Τελικά επιστρατεύτηκε το φορτηγάκι της εταιρείας εκτυπώσεων και 3 ώρες πριν ανοίξει η έκθεση οι εκτυπώσεις ήταν στην θέση τους.

Οι τιμές στην Ελλάδα

Οι τιμές στην Ελλάδα πέφτουν.
Πέφτουν πολύ.
Άργησαν στην αρχή να πέσουν,
αλλά τώρα κουτρουβαλάνε (και γαμώ τις λέξεις έτσι ;).
Χθες, είδα ότι πωλείται ένα σπίτι 55 τετραγωνικά στις 52.000 ευρώ.
Που σημαίνει ότι το παίρνεις και με 45-47.000 στην πραγματικότητα.
Πoυ σημαίνει, ότι σπάει και το ψυχολογικό φράγμα των 1.000 το τετραγωνικό
για τα παλιά σπίτια στο κέντρο της Αθήνας.
Λος πούλος που λένε και στον Κολωνό.

Πολλοί- πάρα πολλοί Έλληνες στο εξωτερικό

Μέσα στις γιορτές ήρθαν πολλοί φίλοι και γνωστοί απο τα εξωτερικά.
Έτσι λοιπόν βρέθηκαν στην παρέα άτομα που ζουν :
1. Mαρτινίκα ( πρώτο και καλύτερο ε ;)
2. Κίνα ( το νέο Λονδίνο για business)
3.  Φιλανδία.
4. Πολωνία
5. Βέλγιο (τώρα αρχίζουν τα βαρετά μέρη)
6. England ( καθόλου πρωτότυπο το ξέρω)
7. Γερμανία ( για εκεί την κοπανάνε τα γιατρουδάκια μας).
8. Εδιμβούργο.
Δεν είχα ποτέ τόσους γνωστούς που να ζούνε έξω. Τυχαίο ;
Επίσης μέσα στο Νοέμβριο κάτι πελάτες μου την κοπανήσανε για Κατάρ
και κάποιοι άλλοι για Αμερική.
Και ακούω και για άλλους που μέσα στο 2013 ετοιμάζονται να την κάνουν
η την ψάχνουν να την κάνουν στα πολύ σοβαρά.
Για να δούμε.

Kαι ύστερα αυτή είπε :
''Μα έτσι όπως σκέφτεσαι δεν θα είσαι ποτέ ευτυχισμένος !''.
Και με το που τελείωσε την φράση της, ήξερα ότι είχε δίκιο.
Ήμουν πάντα ματαιόδοξος, φιγουρατζής,
ήθελα να είμαι το κέντρο της παρέας,
ήθελα να γίνω ''πετυχημένος''.
Αλλά, αυτό το πράγμα δεν σταματάει ποτέ.
Ο εγωισμός είναι ένα θηρίο που πρέπει συνέχεια να το θρέφεις για να μην σε φάει.
Καταφέρνεις κάτι και είναι μια νίκη προσωρινή.
Και από το να αφιερώσω την ζωή μου στο να θρέφω τον εγωισμό μου,
αποφάσισα να την ακούσω και να αρχίσω να σκέφτομαι διαφορετικά.
Έπρεπε απλά να παραδεχτώ πως δεν είμαι το κέντρο του κόσμου.
Οτι δεν είμαι και τόσο γαμάτος τελικά. Απλό φαίνεται αλλά δεν είναι,
όταν 20 χρόνια πιστεύεις οτι είσαι κάτι φοβερό και τρομερό.
Όταν το κατάφερα πάντως, ένιωσα καλύτερα.
Πιο ελαφρύς. Τώρα απλά  πρέπει να περάσω καλά την ζωή μου.
Δεν χρειάζεται να κουβαλάω και τον εγώισμο μου,
δεν χρειάζεται να είμαι πια πολύ γαμάτος αλλά και πιο γαμάτος από τους άλλους γαμάτους.
Ουφ !
Είναι ωραία να μην κουβαλάς πολλά θέλω.

YES I DO live

Κορυφαία στιγμή της συναυλίας, νόμιζα οτι έβλεπα κάποια μεγάλη τραγουδίστρια fado.

Μόνικα και ''Στέγη''

Το σημαντικότερο πράγμα στην πόλη αυτό τον καιρό,
είναι οι συναυλίες την Μόνικα στην ''Στέγη'' Γραμμάτων και Τεχνών.
Εγώ την είδα στις 3/1 με την fpgirl.
Έχουν γραφτεί ήδη πολλά και πολύ σωστά όπως αυτό το κείμενο
http://www.lifo.gr/team/readersdigest/35108.

Η αλήθεια είναι ότι η Μόνικα είναι θησαυρός και κάτι πολύ ιδιαίτερο.
Και όπως πάντα με τις τέχνες αυτό το ιδιαίτερο δεν εξηγείται με κείμενα
αλλά περισσότερο νιώθετε.
''Φτερουγίζει η ψυχούλα σου'', που έλεγε και η γιαγιά μου.
Προσωπικά, μόνο οι Στερεο Νοβα στην εφηβεία μου με έχουν κάνει να νιώσουν
έτσι από Έλληνες δημιουργούς.
Τώρα για την ''Στέγη''. Είναι μια ωραία, κυριλέ μαλακία.
Αν η ''Στέγη'' ήταν γυναίκα θα ήταν μια γυναίκα που δεν έρχεται σε οργασμό.
Δυστυχώς, ο χώρος είναι πολύ κρύος, ο κόσμος πολύ δήθεν και σε δυσκολεύει να διασκεδάσεις,
σε αποτρέπει από το να αφεθείς.

Πρωτοχρονιά στο Θησείο

Από την στιγμή που έμαθα οτι φέτος η αλλαγή του χρόνου απο τον Δήμο Αθηναίων θα γίνει στο Θησείο, δεν ήθελα να κανονίσω τίποτε άλλο.
Έτσι, μαζί με κάποιους καλούς φίλους, κανονίσαμε να είμαστε εκεί για την αλλαγή της χρονιάς.
Ήταν πολύ ήρεμα και πολιτισμένα. Λίγο ξενέρωτα σε σχέση με πρωτοχρονιές στον δρόμο που έχω κάνει στο εξωτερικό που πραγματικά ο κόσμος τα ''σπάει'', αλλά δεν πειράζει.
Νομίζω οτι ήταν μια καλή ιδέα από τον Δήμο, που μακάρι να καθιερωθεί μιας και η Αθήνα χρειαζόταν μια τέτοια συμβολική αλλαγή, ένα restart.
Ελπίζω του χρόνου να το αγγαλιάσει πιο πολύ ο κόσμος, οι οργανώσεις, οι Μ.Κ.Ο, τα free press αλλά πάνω απο όλα οι πιτσιρικάδες, και σιγά-σιγά να γίνει ένα μεγάλο street party.

The Angels' Share

Φέτος δεν έχω δει πολλές ταινίες στο σινεμά για να είμαι ειλικρινής.
Αλλά πάντα βλέπω τις ταινίες του Κεν Λόουντς.
Καλό το angels share, διασκεδαστικό.

DOWNTON ABBEY

Τι ωραία μουσική !
Τι ωραία σειρά !
Τι ωραίο πορτραίτο της παλιάς Αγγλικής κοινωνίας !
Εξαιρετικό.

2013

Έχετε αγαπημένο τραγούδι για να αλλάζει η χρονιά ;
Εγώ έχω αυτό. Μου θυμίζει την εφηβεία μου !
Καλή χρονιά και keep on....