The National - Slow Show

Inside Joke.
Καλοί αυτοί οι National, αλλά ο Bro το λέει καλύτερα.

Best Short Film Ever !

respect.

Not Anymore !!!

International Account 35D

Athens jazz festival 2012

Τι καλά να έχεις καλή ισορροπία μεταξύ δουλειάς και ελεύθερου χρόνου !
Kαι Jazz Festival πήγαμε.Αμε.

movies-movies-movies

Kάθε χρόνο τέτοια εποχή,
βλέπω ταινιούλες που δεν πρόλαβα τον χειμώνα στον κινηματογράφο.
Τα video-club είναι γεμάτα από διαμαντάκια σαν το ''we need to talk about Kevin''
Και ναι, είναι ακόμα γαμάτο να πηγαίνεις βολτίτσα στο video-club και να βλέπεις
σε γαμάτη ποιότητα το ταινιάκι σου !

The Help

Ξέρεις κάποιον  που επειδή γεννήθηκε στο Αιγάλεω η την Σπάρτη,
νιώθει ανώτερος απο κάποιον που γεννήθηκε στην Βόρεια Αλβανία η στο Νότιο Πακιστάν ;
Ξέρεις κάποιον που σου ανοίγει συζητήσεις του τύπου
'' πω, πω, πόσους ξένους έχει αυτή η πλατεία !'' ;
Ξέρεις κάποιον που χωρίς να είναι ο τυπικός ρατσιστής,
νιώθει άβολα η ακόμα και φοβάται όταν είναι κοντά του άνθρωποι άλλης φυλής ;
Έχεις στην παρέα σου άτομα που ψηφίζουν Λάος η Χρυσή Αυγή ;
Πες του να δουν αυτή την ταινία.
H ξενοφοβία είναι αρρώστεια και χρειάζονται την βοήθεια σου !

Δημόσιο

Μια φίλη μου έχει μπει στο δημόσιο.
Σε καλή θέση.
Είναι πολύ  όμορφη, γαμώ τα παιδιά, καλός άνθρωπος, είχε μέχρι τώρα μια ωραία ζωή
χωρίς κόμπλεξ και σοβαρά προβλήματα.
Όταν μπήκε, είπε ότι δεν θα γίνει σαν τους άλλους.
Ότι θα προσφέρει, ότι θα είναι σωστή και τυπική.

Αυτό κράτησε κανένα χρόνο.
Τώρα άρχισε να γίνεται σαν όλους τους άλλους.
Κοπάνες, άγραφες άδειες, όλο είναι άρρωστη, όλο παραπονιέται.
Έχει βρει και έναν τρόπο να κάνει ένα μεταπτυχιακό
και να μην πατάει για 2 χρόνια στην δουλειά.
Δεν ξέρω τι παθαίνουνε οι άνθρωποι εκεί μέσα
και αλλάζουν έτσι.
Σαν να τους κάνουν ενέσεις γκρίνιας και λαμογιάς.
Κρίμα.
Όχι γιατί ''πληρώνονται από τους φόρους μας''
Αλλά γιατί είναι δυστυχισμένοι και σιχαίνονται να πάνε στην δουλειά τους.
Τελικά θα καταλήξουν να μπορούν να κάνουν παρέα μόνο με άλλους
δημόσιους υπαλλήλους και να συζητάνε ''πόσο πολύ δουλεύουν'',
ενώ δεν δουλεύουν ποτέ απογεύματα και Σαββατοκύριακα,
και ''πόσα λίγα λεφτά πέρνουν '', όταν πληρώνονται τα διπλάσια από
τον ιδιωτικό τομέα.
Νιώθω ότι χάνω μια φίλη.

Νορβηγία, Κατάρ, Βρυξέλλες, Μόναχο

Οι Αθηναίοι φεύγουν.
Πάνε στο εξωτερικό για δουλειά.
Επειδή λόγω δουλειάς γνωρίζω πολύ κόσμο,
νέα ζευγάρια κυρίως, βλέπω πως πολλοί Αθηναίοι
με καλές σπουδές φεύγουν για εξωτερικό.
Δεν είναι πια φήμη η μαλακίες που λέγονται σε μια παρέα,
αλλά μια πραγματικότητα.
Οι από πάνω χώρες είναι μερικές που άκουσα τον τελευταίο καιρό.

Η πολιτική είναι πρέζα !

Η πολιτική είναι πρέζα.
Και η Ντόρα Μπακογιάννη πρεζάκι εδώ και χρόνια !
Ζει μια υπέροχη ζωή που όλοι την γλύφουνε και της ζητάνε την γνώμη της.
Τι ωραίο που είναι να λες τι πρέπει να γίνει στο άλλων ανθρώπων τις ζωές !
Τι ωραίο που είναι να λες τις χαζοαπόψεις σου και να φαντάζεσαι οτι προσφέρεις στον τόπο
και οτι  λίγοι είναι τόσο σημαντικοί και χρήσιμοι όσο εσύ !

Ουστ , πρεζάκι !

Το πάρκο στην Ακαδημία Πλάτωνος

Πολλές φορές τις Κυριακές  τις  περνάω στο πάρκο στην Ακαδημιά Πλάτωνος.
 Κάτι παιδιά έχουν ανοίξει ένα καφενεδάκι και έχει γίνει ωραία φάση.
Καθημερινές δεν λέει και πολλά, ίσως για μια βόλτα το απόγευμα μόνο,
 αλλά τα Σ-Κ είναι σούπερ και νιώθεις οτι είσαι πολύ μακριά απο την πόλη.  Μιλάμε για χαλαρά πράγματα και ατμόσφαιρα ωραία χύμα.
 Στο πάρκο θα βρείτε απο ντόπια αλάνια  και ποδηλάτες με ποδήλατα των 500 ευρώ,
 μέχρι μετανάστες , παιδάκια και παππούδες.
Η αλήθεια είναι, οτι από εδώ και  πέρα το πάρκο στην Ακαδημία Πλάτωνος,
παίζει να γίνει  ψιλομόδα, αλλά οκ, έτσι είναι αυτά, και κανένα μυστικό δεν μπορεί να μείνει για πολύ μυστικό στην μεγάλη πόλη
η να το κρατήσουμε για πάρτι μας. Έτσι και αλλοιώς, πάρκο είναι, μας χωράει όλους και τίποτα καλύτερο απο ένα ζωντανό παρκο στο κέντρο της πόλης.
Και μιλάμε αράζεις μέσα στο πράσινο , όχι σε  τσιμεντίλα τύπου Πετράλωνα και Μεταξουργείο που λιώνεις στην ζέστη το καλοκαίρι.
Τσαντούλα, πετσετούλα, κρασάκι και αρχηγός με 5 ευρώ....

Μετά το Πάσχα έχω πλακωθεί στην δουλειά.
Μέχρι τις διακοπές του Αυγούστου θα έχω δύσκολο πρόγραμμα,
αλλά οκ, το έχουμε !
Το καλό είναι ότι τον Μάρτιο και τον Απρίλιο ευχαριστήθηκα πολύ
και το εξοχικό μου στο Λουτράκι, και το κέντρο της Αθήνα που μου λείπει πολλές φορές.
Έμεινα Αθήνα και απόκριες και 25Μαρτίου και Πάσχα και ήταν υπέροχα.
Πραγματικά, αυτοί που συνέχεια την κάνουν, δεν ξέρουν τι χάνουν και έχουν για την Αθήνα μόνο την άγρια εικόνα της. Αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.
Προσπαθώ να είμαι σε θετική φάση αν και ένα προβληματάκι στην μέση
δεν με αφήνει να είμαι όσο κουκουρούκου θα ήθελα.
Έχω κόψει μαχαίρι και το ποδηλατάκι μέχρι να ηρεμήσει ένας γκρινιάρης σπόνδυλος.
Προχωράω και σε κάτι αλλαγούλες στο γραφείο, μια μικρή ανακαίνιση σιγά-σιγά δεν θα με χάλαγε.
Βασικά, θα γούσταρα ένα νέο γαμάτο  γραφείο αλλά δεν είναι ώρα για επενδύσεις.
Τώρα είναι ώρα για περικοπές εξόδων, οπότε να μην είμαστε πολύ εκθετιμένοι στην κρίση.
Και όλα θα πάνε καλά !

Youth Against Fascism

παλιές καλές εποχές...

2 χώρες με μια κυβέρνηση !

Η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα και είναι λάθος να αντιμετωπίζεται έτσι.
Η Ελλάδα είναι 2 χώρες.
Για αυτό όλοι έχουν δίκιο και άδικο μαζί.
Για αυτό χρειάζεται 2 πολιτικές και όχι μια.
Και εξηγούμαι.

Η μια χώρα είναι το δημόσιο.
Ο δημόσιος τομέας χρειάζεται πάρα πολλές αλλαγές.
Και πάρα πολλές περικοπές.
Όχι παντού, στοχευμένα.
Έχουμε δεκάδες χιλιάδες δάσκαλους και καθηγητές που δουλεύουν ελάχιστες ώρες.
Για τους Πανεπιστημιακούς τι να πρωτοπείς.
Έχουν φτιάξει την δική τους χούντα στα πανεπιστήμια.
Έχουμε και δεκάδες χιλιάδες  στρατιωτικούς που δεν δουλεύουν καθόλου.
Αυτή είναι μια χώρα που χρειάζεται κάποιο άγριο μνημόνιο.
Νομίζω και πιο σκληρό, από αυτό που υπάρχει.

Η άλλη χώρα είναι ο ιδιωτικός τομέας.
Που ζει έναν εργασιακό μεσαίωνα.
Που κάποιος δουλεύει όλη μέρα και κάνει και 2 δουλειές πολλές φορές
για να τα ''φέρει βόλτα''.
Που φοβάται οτι θα πεινάσει, οτι δεν θα πάρει σύνταξη.
Αυτή η χώρα χρειάζεται επανάσταση
η βοήθεια από όλη την Ευρώπη.
Αυτή η χώρα πεινάει, πονάει, υποφέρει, μεταναστεύει.

Αυτές οι δυο χώρες δεν έχουν πολλά κοινά.
Έχουν πολύ διαφορετικές αμοιβές, άλλες συντάξεις,
άλλα χρόνια εργασίας, άλλη καθημερινότητα,
άλλα θέλω και πιστεύω.
Αυτές οι χώρες συναντιούνται καμιά φορά σε καμιά ταβέρνα η σε κανένα καφέ
και η μια δεν μπορεί να καταλάβει την άλλη.
Οι μεν φαίνονται ούφο στους δε.
Το τι είναι ''πολύ δουλειά'' η ''πολλά λεφτά'',
έχουν τεράστιες αποστάσεις για τους κατοίκους αυτών των ''2 χωρών''.

Δεν μπορώ να φανταστώ μια κάποια  λύση.

Ο φόβος

o Δ. δουλεύει σε μια μεγάλη εταιρεία.
Είναι πάντα ξυρισμένος, γυαλισμένος, καθωσπρέπει.
Αντίθετα με τους περισσότερους που ξέρω, έχει ακόμα την δουλειά του.
Του σπάνε τα αρχίδια, αλλά έχει ακόμα την δουλειά του.
Το ίδιο και η γυναίκα του.
Έχουν λοιπόν, πολλά να χάσουν.
Ακούνε για την κρίση, αλλά οι ζωές τους δεν έχουν πολυαλλάξει.
Έτσι σήμερα το πρωί που τον είδα,
ήταν τίγκα στο άγχος για την πιθανή ακυβερνησία.
Στο πρωινό μιτινγκ τους έλεγαν πως είναι πολύ κακό για την εταιρεία το αποτέλεσμα
και πως τα χρηματιστήρια πέφτουν.
Εγώ γελούσα.
Δεν έχω πια αυτό το άγχος. Ας γίνει ότι θέλει.
Είναι μια μορφή ελευθερίας και αυτό.
Θα μου κλάσουν τα αρχίδια.
Έτσι λοιπόν, εγώ σήμερα είμαι πολύ χαρούμενος,
όχι μόνο για το εκλογικό αποτέλεσμα,
αλλά γιατί με ''έπιασα'' να μην φοβάμαι.
Και φοβόμουν πολύ καιρό, ίσως και από πάντα.
Το μαγαζάκι μου, το σπιτάκι μου, το αυτοκινητάκι μου, την καβάντζα μου.
Τα είχα κανονίσει και πολύ καλά, δεν λέω.
Έγινα και εγώ από αυτούς ''που έχουν κάτι να χάσουν''.
Αλλά τώρα πια δεν τους φοβάμαι.
Και το κυριότερο, θέλω να ζήσω χωρίς τον φόβο τους.

Ένα μεγάλο μπράβο στην Δημοκρατική Αριστερά που δεν συνεργάστηκε για να μπει στην εξουσία
και στον Σύριζα για την μεγάλη ελπίδα που έχει δώσει στον κόσμο.

Europe RISE UP !

6 Μαίου - Οι εκλογές που θα αγγίξουν την τελειότητα

6 Μαίου - Τις εκλογές και τα μάτια σας !