Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Άντε τώρα να μας μαζέψεις....




Με το που άνοιξε ο καιρός,
η Αθήνα μετατράπηκε σε μια κινητή γιορτή.
Οι καφετέριες είναι γεμάτες μεσημέρι-βράδυ
και στα γνωστα μέρη γίνεται χαμός το Π-Σ-Κ.
Πολλά νέα ποδηλατάκια στον δρόμο,
που κάνουν μπαμ οτι είναι του κουτιού,
πολλά νέα μαγαζιά στο Μεταξουργείο,
πολλά μαγαζιά με καλαμάκια σε όλη την Αθήνα.

Ο κόσμος αρχίζει να ξεπερνάει την φάση
''πρέπει να δουλεύω'', και τα ''εγώ θα έκανα καριέρα'' (παπάρια θα έκανες, αλλά τέλος πάντων),
αρχίζει να περνάει μια χαρά με τον εαυτό του, να συνηθίζει να είναι πιο σφιχτός με τα οικονομικά του
και τώρα που έρχεται και καλοκαιράκι προβλέπεται χαμός στις παραλίες απο νωρίς.

Ακούω όλο και συχνότερα άνεργους φίλου μου,
να μου λένε '' δεν δουλεύω για 500 ευρώ, ας κάθομαι σπίτι μου''.
Ως τον Ιούνιο θα μαστε έτσι , vintage + altenative. Η παρακμή είναι γλυκιά και εμείς τις δίνουμε και στυλ.
Σε μια πόλη που μοιάζει λες και έχει τελειώσει κανένας πόλεμος και όλοι τα βράδια γιορτάζουν την ειρήνη.
Σε μια πόλη που η απόσταση απο τα προαστια με το κέντρο είναι καμιά 20ετία,
αλλά τι σημασία έχει ;

Kαι μετά πάλι μέτρα, πάλι πορείες, πάλι ξύλο, πάλι μια κρίσιμη δόση
και μετά διακοπές, καλοπέραση και απο Σεπτέμβριο
''δεν έχουμε μια'' και ''σκέφτομαι να πάω στο εξωτερικό''.
Χα,χα, το ξέρουμε το παιχνιδάκι και είμαστε και όλοι κάπως συνένοχοι.
Αλλά για working class heroes, δεν μας βλέπω να το παίζουμε αυτό το χαρτί.
Οι περισσότεροι τα 300, 400, 500 ευρώ για να την περνάνε καλά,
τα βρίσκουν έτοιμα.
Προς το παρόν τουλάχιστον.

1 σχόλιο:

Σοφία είπε...

Είναι αυτό που λέμε... ήρθε καλοκαίρι και τα μυαλά στα κάγκελα!!